We zijn net terug van Grand Canyon. We zijn zo enthousiast dat we onze blog nu alvast schrijven. Morgenvroeg vertrekken we al vroeg richting Bryce Canyon dus benutten we deze tijd om onze ervaringen op te schrijven..

Om 5.15 uur was ik al klaarwakker. Claudia sliep nog even uit tot 6.15 uur waarna we meteen gingen ontbijten. Heerlijk ontbijt weer, en.....Fruitloops! Ik ken dit vooral van The King of Queens en het zag er altijd al zo gezellig uit met al die kleurtjes. Waarom is dit er niet in Nederland? Heerlijk! We zitten midden in de bossen van Arizona en hebben buiten ontbeten met uitzicht op het oneindige bosgebied.

We vertrokken al vroeg richting Grand Canyon. Veel van gehoord, maar wat moet je nu verwachten? Rode rotsen, meer wisten we eigenlijk niet. Het begon al goed: De radio voorspelde slecht weer, 20 graden en buien. Toch met de kap open vertrokken, eigenwijs als we zijn. Onderweg trok het steeds meer open. De zon kwam door en de landschappen waar we doorheen reden waren ongelofelijk mooi. Grote grasoppervlakten waar we het einde niet van konden zien, met prachtige bomen en struiken. Ook waren enkele bizons te bewonderen. Alleen de rit maakte onze dag al.

Om kwart voor 9 arriveerden we bij de ingang van het park. Een zeer aardige mevrouw (ranger) hielp ons en vertelde wat de mogelijkheden voor ons waren. We besloten naar de ingang te rijden en daar de auto achter te laten. We konden wandelroutes lopen of met de bus een tour maken. Nu het weer eigenlijk nog lekker was besloten we te gaan wandelen. We kochten wat rantsoen voor de wandeling, en hadden veel flesjes water bij ons. Vervolgens liepen we nietsvermoedend naar een rand met een hek. Vanwege de helling zagen we nog niets. Voordat we ons beseften waar we al waren keken we ineens in iets wat we nog nooit gezien hadden, not even close! Een landschap waarvan ik dacht dat het alleen in Avatar te zien was. Ik zal proberen te beschrijven wat niet op camera of fototoestel vast te leggen was: Je stond aan een rand, met een laag hekje. Je keek misschien wel 2 km recht naar beneden. Tot aan de overkant was het naar schatting tientallen kilometers ver. Alleen maar enorme rotspartijen, bergen en ander gesteente dat werd gescheiden door de Colorado River. Een landschap dat miljoenen jaren nodig had om zich zo te ontwikkelen. Je keek naar beneden en zag daar bergen van een km hoog die nog ver beneden je waren. Ik besef me dat deze omschrijving geen recht doet aan wat we daar vanmiddag gezien hebben. We werden allebei helemaal stil van bewondering. Om jullie enigzins mee te laten genieten voegen we enkele foto's toe ter illustratie, maar dit moet iedereen zelf een keer gezien hebben!

We konden diverse wandelpaden nemen en kozen willekeurig een route. ongeveer 5 km puur genieten. Nog steeds vol van verbazing over dat dit mogelijk is op deze planeet. Je zou dit soort uitzichten op Mars verwachten! Voor jullie beeldvorming: De weerberichten zaten volledig verkeerd; Hetis de gehele dag al ruim 40 graden en volle zon! We zijn allebei enorm verkleurd (en verbrand), zie foto :)We hebben onderweg honderden foto's gemaakt. Helaas kunnen we alleen de foto's van de Iphone toevoegen aan onze reisverslagen vanaf hier. We spraken tijdens de wandelroutemet diverse Amerikanen, allemaal even vriendelijk!

Na een heerlijke lunch in een lodge aan de rand van de Canyon (wat een uitzicht) liepen we terug. Claudia durfde niet de smalle paadjes af te lopen omdat hier geen hekje langsstond en het letterlijk recht langs de afgrond liep,anders waren we ook nog aan een route van 3 uur begonnen die echt door de bergen heen liep, en ook verder naar beneden liep. Niet zo verwonderlijk, er sterven jaarlijks gemiddeld 8 mensen omdat ze over de rand vallen!We liepen daarom terug naar de auto en reden terug naar Williams. Daar namen we in het centrum bij een typisch Amerikaanse bar een heerlijke cocktail. Bovendien hebben we gereserveerd bij een schitterende Italiaanse Bistro, waar we een tafel op de bovenverdieping buiten hebben vastliggen voor vanavond. Vanaf daar kijk je uit over de gezellige winkelstraat van Williams.

Meer en meer besef ik me dat we een droomvakantie aan het beleven zijn, en dat alles pas net begonnen is! We zijn gelukkiger dan ooit en gaan er volop van genieten! We hopen dat de foto's een mooie impressie geven en zullen morgen trouw verslag doen van onze nieuwe avonturen.

Love you all....X Jan & Claudia van Loon